தூற்றுவார் தூற்றட்டும்!

வாழ்த்துகளுக்கு மதி மயங்கிப் போவதும்
வசை மொழிகளால் மனமுடைந்து போவதும்
எழுத்துக்களுக்கு வடிகால் போடுவதும்
பழக்கமில்லை எமக்கு!

முகத்தையும் முகவரியையும் மறைத்துக்கொண்டு
அனைத்தும் அறிந்தவன் போல் பேசிக்கொண்டு
கொச்சைத் தமிழில் எழுதிக்கொண்டு
மார் தட்டுகிறாய் எம் இனத்தைக் கொன்று!

காட்டிக் கொடுப்பதும் கூட்டிக் கொடுப்பதும்
‘கருநாய்நிதி’ வழி வந்த உமக்கு சகஜம்தான்
வால் பிடிப்பதும் கால் பிடிப்பதும்
பிரபாகரன் வழி வந்த எமக்கு பழக்கமில்லை!

உன் ஆதாரமற்ற பேச்சுக்கு
ஆத்திரப்பட்டு அறிவிழப்பேன் என்றோ
கவலைக் கொண்டு கண்ணீர் வடிப்பேன் என்றோ
எம் பிழை என்று மன்றாடுவேன் என்றோ நினைத்தாயோ?

உன் கூறுகெட்ட எழுத்தே
தப்பான தலைவன் பக்கம் நீ நிற்பதை
மேளம் கொட்டி தாளம் தட்டி
கூப்பாடு போட்டுச் சொல்கிறதே!

யாருக்கு வேண்டும் உன் குடியுரிமை?
குடிகெடுக்கும் தலைவனுக்கு ஓட்டுப் போட்டு
இலவசப் பொருட்களுக்கு ஆசைப்பட்டு
இன மான உணர்வை அடகு வைக்கவா?

இந்தியன் என்ற சொல்லைவிட
தமிழன் என்று சொல்லி
தலை நிமிர்ந்து மார் தட்டி
உலகெங்கும் சுற்றுவேன் நான்!

கருத்தே இல்லாத உன் கருத்துகளை
நான் நீக்கப்போவதும் இல்லை
அதனால் மனம் உடைந்து எம் எழுத்துகளை
நிறுத்தப் போவதும் இல்லை!

போற்றுவார் போற்றட்டும்
தூற்றுவார் தூற்றட்டும்
அது எண்ணிக்கை இல்லா கணக்கு
கவலை இல்லை எமக்கு!